De pikantste peper ter wereld ?
Carolina Reaper wordt erkend als een van de pittigste pepers ter wereld, met een gemiddelde van 1,6 miljoen eenheden op de schaal van Scoville en pieken die de 2,2 miljoen kunnen overschrijden.
Deze intensiteit is te danken aan het uitzonderlijke capsaïcinegehalte, de stof die verantwoordelijk is voor de branderige sensatie.
Deze chilipeper wordt al lang beschouwd als wereldrecordhouder en trekt de aandacht van liefhebbers van extreme chilipepers.
Er zijn echter nieuwe pepers, sommige nog heter (maar niet veel heter), gecreëerd door gespecialiseerde kwekers die de grenzen steeds opnieuw willen verleggen.
Deze nieuwe pepers, zoals Pepper X, zijn vaak directe kruisingen van de Carolina Reaper. Door deze peper te kruisen met andere bijzonder krachtige variëteiten, zijn producenten erin geslaagd om meer capsaïcine te concentreren. Als gevolg daarvan overtreffen deze nieuwe generatie pepers soms de Carolina Reaper in termen van potentie, maar slechts met een kleine marge, en de Carolina Reaper blijft nog steeds een benchmark en een startpunt voor deze nieuwe creaties.
Door zijn wereldwijde bekendheid en uitzonderlijke kracht is het een ongeëvenaard symbool in de wereld van de pepers.
Hierboven: Een macroscopisch zicht van de druppels pure capsaïcine in één van onze Carolina Reapers gekweekt in Brussel.
Een complexe oorsprong.
De ware oorsprong van de Carolina Reaper blijft een controversieel onderwerp van discussie in de wereld van extreme pepers. Officieel werd deze peper in de jaren 2010 gecreëerd door Ed Currie, een Amerikaanse kweker uit South Carolina. Currie beweert dat hij een rode Habanero heeft gekruist met een Naga Viper, een Engelse variëteit die al beroemd was om zijn potentie, om te ontwikkelen wat volgens Guinness World Records in 2013 de heetste peper ter wereld zou worden. Maar sommige mensen betwisten deze officiële versie en werpen een schaduw van twijfel over het verhaal.
Certains experts et passionnés de piments (dont nous sommes) pointent du doigt l'étrange ressemblance entre le Carolina Reaper et des variétés expérimentales développées au Royaume-Uni à la fin des années 2000, notamment par des cultivateurs anglais travaillant sur des croisements impliquant le Naga Viper.
Or, ces travaux précèdent de quelques années l’apparition publique du Carolina Reaper. Ed Currie aurait-il puisé dans ces variétés anglaises sans le dire ? La similitude génétique entre le Reaper et ces piments reste une zone d’ombre, car aucune analyse comparative n’a été rendue publique.
In 2013, toen Guinness Carolina Reaper kroonde tot 's werelds heetste chilipeper, merkten sommige critici op dat Currie nooit duidelijke details heeft gegeven over het kruisingsproces dat zou hebben geleid tot de creatie ervan. Waarom zoveel geheimzinnigheid rond een ontwikkeling waarvan hij beweert dat deze volledig origineel is? Er wordt zelfs gefluisterd dat Currie gebruik maakte van zijn reizen of contacten met Europese kwekers om zaden of ideeën te verwerven, die hij vervolgens aanpaste voor eigen gebruik.
Deze theorie wordt gevoed door het feit dat Currie zelf niet altijd een begrip was in de wereld van de pepers vóór deze wijding. Engelse kwekers daarentegen stonden al bekend om hun werk met ultrakrachtige pepers, waarvan hier de twee meest overtuigende voorbeelden zijn:
Naga Viper :
De Naga Viper werd ontwikkeld door Gerald Fowler, een gepassioneerde Britse teler en eigenaar van “The Chilli Pepper Company” in het noordwesten van Engeland. Hij creëerde deze peper door verschillende variëteiten te kruisen, waaronder Naga Morich, Bhut Jolokia en Trinidad Scorpion, om een ongelooflijk krachtige variëteit te verkrijgen die in 2011 kortstondig de titel van 's werelds heetste peper droeg.
Dorset Naga :
Dorset Naga is ontwikkeld door Joy en Michael Michaud, een Engels kwekersduo uit Dorset. Zij zijn de eigenaren van 'Peppers by Post', een bedrijf gespecialiseerd in de teelt en distributie van pepers. Ze hebben deze variëteit van de Naga Morich, oorspronkelijk uit Bangladesh, geselecteerd en gestabiliseerd om er een unieke chilipeper van te maken die zowel krachtig als lekker is.
Alors, pourquoi le nom d’Ed Currie a-t-il soudain éclipsé ces pionniers ? Est-ce le résultat d’un coup de génie marketing ou d’une appropriation habile des travaux d’autrui ?
Ed Currie verdedigt zijn versie van de gebeurtenissen met hand en tand en blijft de Carolina Reaper promoten als een 100% Amerikaanse creatie. Hoewel deze controverse nog niet is opgelost, roept ze belangrijke vragen op over ethiek en krediet in de landbouwwereld, waar de grenzen tussen inspiratie en toe-eigening soms vaag zijn.
Text & images by Thibault Fournal.
Copyright SWET 2025.